ക്ലാസിലേക്ക് ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും പെങ്ങളും ഒന്നാക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മുഖത്ത് ബൈക്ക് സ്റ്റാൻഡ് ചെയ്ത് കോളേജിലേക്ക് ഒന്ന് വിളിച്ചു ടീച്ചർ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഈ പാവം വിദ്യാർത്ഥിയുടെ കോൾ എന്ന് പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ അവൾ പറഞ്ഞു നീ ബസ് വരുന്നുണ്ട് ഞാൻ പോകുന്നു എന്ന്. നല്ല കുട്ടിയായിരിക്കണേ പ്ലീസ് എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ ഫോൺ കട്ടാക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ കോളേജിലേക്ക് തിരിച്ചിരുന്നു കണ്ടിട്ട് വാപ്പയുടെ സുഹൃത്തിന്റെ കമ്പനിയിലേക്ക് ജോലി വാപ്പ ശരിയാക്കിത്തന്നത് മൂന്ന് വർഷം നാട്ടിൽ വരാതെ ദുബായിലാണ്.
നാട്ടിലെത്തി തേരാ നടക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാണോ വലിയ മോശമല്ലാത്ത മാർക്കുള്ളതുകൊണ്ട് പി ജി k ജോയിൻറ് ചെയ്തു. ആദ്യം തട്ടിക്കളഞ്ഞെങ്കിലും വീട്ടുകാരുടെ നിർബന്ധം കൂടിയായപ്പോൾ ചെന്ന് അഡ്മിഷൻ എടുത്തു. ആദ്യത്തെ ദിവസത്തെ ക്ലാസ് ഒരു ഇരുപത്തിമൂന്ന് വയസ്സ് ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഇംഗ്ലീഷിൽ വേറെ ഒന്നും വരില്ല.
പക്ഷേ എനിക്ക് ദേഷ്യം തോന്നാനുണ്ടായ കാരണം ഇതൊന്നുമല്ലായിരുന്നു അന്ന് ക്ലാസ്സിൽ ഓരോരുത്തരായി പരിചയപ്പെട്ട് പോയപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം എന്നിലേക്ക് ആയി അന്നുവരെ അവരോട് ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്ന് ഉറപ്പുള്ളതുകൊണ്ട് ആ അവഗണന എനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. പിന്നീട് ഞാൻ പറ്റാവുന്നതിന്റെ മാക്സിമം അവരുടെ ക്ലാസുകൾ ആയി എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റുന്ന പോലെ തന്നെ അവരുടെ ക്ലാസുകൾ കുളമാക്കാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. ബാക്കി സ്റ്റോറി അറിയാൻ വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.