രണ്ടാം ക്ലാസിലെ അറ്റൻഡൻസ് രജിസ്റ്റർ പതിവായി ചുവന്ന മഷി വീണിരിക്കുന്ന ആ പേരിലൂടെ ടീച്ചർ ഒന്ന് കണ്ണ് ഓടിച്ചു. ദീപക് ഒരു നിമിഷം പോലും ആലോചിക്കാതെ ക്ലാസിലെ അവസാന ബെഞ്ചിലെ തളർന്നുമുഖം പ്രവീണയുടെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു. യൂണിഫോം ഷർട്ട് എല്ലാം പൊട്ടി പോയിട്ടുണ്ട് അത് സൂചിപ്പിന്നു കൊണ്ട് ചേർത്തുവച്ചിരിക്കുന്നു. അലസമായി പാറിപ്പുറന്ന് നടന്ന മുടി കണ്ണ് മറക്കുവോളം വീണുകിടക്കുന്നു ഒരു ഏഴ് വയസുകാരനും ചേരാത്ത നിസ്സംഗത നിറഞ്ഞ മുഖം. ഒരിക്കൽപോലും ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണാത്ത ആമുഖം മറ്റു കുട്ടികളുടെ സംസാരിക്കുന്നതും അപൂർവ്വം പലപ്പോഴും അവനെന്തോ പ്രശ്നം അലട്ടുന്നതായി തോന്നിയപ്പോൾ അവരോട് ചോദിച്ചിരുന്നു കണ്ണൂരുട്ടി മൗനമായി നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ അവസരം കാത്തുനിൽക്കുന്ന വീട്ടിലുള്ള 10 വയസ്സുകാരനെ ഓർത്തു പ്രവീണിനെ ടീച്ചർ.
ദീപക് വന്നിട്ട് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ അവനെ തള്ളിപ്പറയുന്ന മറ്റു ടീച്ചറോട് പ്രവീണയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. അവന്റെ സാഹചര്യങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കി അവരെ വെളിച്ചും പകരേണ്ടവർ തന്നെ അവനെ അന്ധകാരത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ അധ്യാപനം ഒരു ജോലി മാത്രമായി കാണുന്ന അവരോട് പ്രവീണയ്ക്ക് പുച്ഛമാണ് തോന്നിയത്. കാരണം അധ്യാപിക എന്നാൽ ജോലിയേക്കാൾ ഉപരി ഒരു ഉത്തരവാദിത്തമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് പഠിപ്പിച്ച അച്ഛൻറെ മകളാണ് പ്രവീണ. സ്കൂൾ രജിസ്റ്റർ നോക്കി ദീപക്കിന്റെ വീട് അന്വേഷിച്ച് ഇറങ്ങിയതും അല്പം ഉള്ളിലേക്ക് നീങ്ങി ഷീറ്റു കൊണ്ട് നിറച്ച ഒരു ഒറ്റമുറി വീടായിരുന്നു അവന്റേത്.കൂടുതൽ അറിയാൻ വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.